تهران درحالی مدیریت جدید شهری را تجربه می‌کند که با چالش‌ها و مشکلات بزرگی مواجه بوده و این مسئولیت مدیران جدید شهری را بسیار سنگین کرده است.
واقعیت این است که تهران به‌عنوان پایتخت ایران با یک شهر مطلوب
متناسب با شاخص‌های روز جهانی فاصله زیاد و معناداری دارد. مشکلات و چالش‌های
موجود زمانی بیشتر به چشم می‌آید و افسوس ناظران و شهروندان را افزایش می‌دهد که
تهران در طول ۱۲سال گذشته از ثبات مدیریتی برخوردار بوده است. از منظر ادبیات
توسعه، ثبات در مدیریت، زمینه‌ها و بسترهای لازم آسیب شناسی و درک شرایط، برنامه‌ریزی
و اجرای برنامه‌های توسعه‌ای را فراهم می‌سازد اما این مهم در مورد تهران و مدیریت
۱۲سال اخیر آن مصداق ندارد.
چنان‌که بیان گردید تهران در شرایطی به مدیریت جدید تحویل گردید که
انبوهی از مشکلات و چالش‌ها را در حوزه‌های مختلف یدک می‌کشد درحالی‌که می‌شد در
این فاصله با تدبیر و برنامه‌ریزی، حداقل بخشی از مشکلات و نه همه آنها را حل
کرد.در بروز این شرایط به‌طور طبیعی دو دسته از عوامل تأثیر‌گذار بوده است: یکی نبود
برنامه‌ریزی راهبردی در اداره کلانشهر تهران است و دیگری غلبه مسائل سیاسی بر
مدیریت شهری.
این شرایط و عوامل، به‌طور طبیعی زمینه ساز بروز یک پدیده نامیمون
دیگر در شهر تهران شده که آثار و هزینه‌های آن سال‌ها بر دوش مدیریت شهری و به‌خصوص
شهروندان تهرانی در شکل تحمل سختی‌ها و مشکلات ناشی از عدم‌بهبود شاخص‌های زندگی و
پرداخت ریالی مستقیم، سنگینی می‌کند.
این پدیده چیزی جز مدیریت گران شهر در ۱۲سال گذشته و ایجاد تعهدات
سنگین مالی برای مدیریت شهری (بدهکاری ۳۰هزار میلیارد تومانی) نیست. نبود برنامه و
اداره سیاسی شهر در ا ین مدت سبب گردید نه‌تنها شهرداری تهران از حقوق قانونی خود
و حمایت‌های مالی دولت بی‌نصیب شود، بلکه عملا در تأمین منابع مالی اداره شهر
متوسل به شیوه‌های نامتعارف و همچنین اجرای پرهزینه طرح‌های عمرانی گردد. به‌عبارتی
چالش بزرگ مدیریت جدید شهری تهران عدم‌وجود منابع درآمدی پایدار، مستقل و توانمند
برای اداره تهران است.
به‌طور طبیعی نخستین اقدام مدیریت شهری جدید، پس از ارزیابی مسائل و
شرایط تهران، یافتن راهی برای ارزان کردن اداره تهران و عبور از چالش‌هایی است که
گرانی تهران در گذشته موجب آن شده، است. اگرچه رسیدن به این هدف سخت و پرهزینه است
اما برای تهران اجتناب‌ناپذیر است. طبیعتا اقدامات تسکینی و فوری نمی‌تواند حلال
این مشکلات باشد بلکه رفع این مشکلات نیازمند یک برنامه راهبردی میان مدت است.در
این راستا گشایش مناسبات شهرداری با دولت و اتخاذ تصمیماتی مبنی بر ساماندهی فروش
تراکم، زمینه‌های خوبی برای گام گذاشتن در این مسیر است. این شرایط طبعا موجب کاهش
فساد، بهبود کیفیت خدمات شهری و افزایش رضایت شهروندان تهرانی خواهد شد.
