چند روز پیش در توییتی خبر از عبور یارانه ی انرژی کشور از مرز یکصد هزار میلیارد تومان در ماه دادم. اگر با همین روش پیش برویم حداقل یارانه ی انرژی در یک سال آینده از عدد غیر قابل تصور یک میلیون و دویست هزار میلیارد تومان خواهد گذشت.
یعنی سرانه ی یارانه ی انرژی به حدود ١۵ میلیون تومان در سال خواهد رسید
و با توجه به اندازه ی متوسط ٣/٣ خانوار در
آخرین سرشماری، یارانه ی انرژی هر خانوار بیش از ۴ میلیون تومان در ماه یا قریب به
پنجاه میلیون تومان در سال می شود. جالب است بدانیم که سرانه ی تولید ناخالص داخلی
ما برای سال ١٣٩٧ به قیمت های جاری کمتر از ٢۵ میلیون تومان براورد می شود.
باور رقم یارانه انرژى برای بسیاری از خوانندگان آن توییت مشکل بود. لذا
در این نوشته ارقام و مبانی محاسبه را ارائه می نمایم تا مجال تحلیل و نقد آن فراهم
گردد.
١- بنزین: آخرین آمار (تابستان ٩٧) نشان دهنده ی مصرف متوسط روزانه
٩١/٢ میلیون لیتر در کشور است. اگر این میزان مصرف رشد ننماید (که البته به شهادت آمار،
رشد مصرف بنزین در سالهای اخیر بین ٨-٧ درصد در سال بوده است)، مصرف یک سال بنزین کشور
به ٣٣/٣ میلیارد لیتر بالغ خواهد شد. نرخ متوسط بنزین در کشورهای همسایه (تابستان
٩٧) حدود ٨٠ سنت دلار بوده است و نرخ بنزین در ایران با دلار ١۴٠٠٠ تومان حدود ٧ سنت.
با مفروض گرفتن این ارقام، میزان یارانه ی یک سال آینده ی بنزین به حداقل ٣٧٠ هزار
میلیارد تومان بالغ خواهد گردید.
٢- گازوئیل: آخرین آمار مصرف منتشره (تابستان ٩٧) مصرف روزانه ی ٨۶ میلیون
لیتر را اعلام نموده است. نرخ متوسط گازوئیل در منطقه هرلیتر ٧۶ سنت دلار و در ایران
٢ سنت دلار است. با احتساب این ارقام یارانه ی یک سال گازوئیل به بیش از ٣٢۵ هزار میلیارد
تومان خواهد رسید.
٣- برق: مصرف برق در کشور بر اساس مصرف برق سال ١٣٩۶ و درصد رشد ٧ درصدی
برای سال جاری حدود ٢٨٠ میلیارد کیلووات ساعت برای یک سال آینده براورد می شود. نرخ
متوسط برق در منطقه ی خاورمیانه ١١ سنت و در ایران نیم سنت است. بنابر این یارانه ی
برق در این مدت به بیش از ۴٠٠ هزار میلیارد تومان خواهد رسید.
۴- گاز طبیعی: میزان متوسط مصرف روزانه ی گاز طبیعی به ۵٠٠ میلیون متر
مکعب رسیده است و مصرف سالانه از ١٨٠ میلیارد متر مکعب تجاوز نموده است. حداقل قیمت
فروش گاز ٨ سنت و در ایران بطور متوسط ١/۵ سنت دلار است. لذا حداقل یارانه ی گاز طبیعی
در سال به ١۵٠ هزار میلیارد تومان بالغ خواهد گردید.
مجموع ارقام فوق به بیش از یک میلیون و دویست هزار میلیارد تومان در یک
سال آینده خواهد رسید. لازم به ذکر است که با اضافه نمودن یارانه ی آب که خود رقم هنگفتی
است و همچنین سایر حاملهای انرژی مانند نفت سفید و گاز مایع، این رقم بیش از براورد
فوق هم خواهد شد.
براوردهای مختلف نشان می دهند که دهک دهم درامدی ٢۵-١٧ برابر بیش از دهک
یکم درامدی از یارانه ی حاملهای انرژی بهره مند می شود. همچنین وزیر محترم کشور اعلام
نموده اند که روزانه ١۵-١٠ میلیون لیتر بنزین از کشور قاچاق می شود. این میزان قاچاق
نیز با مبنای ارقام بالا به معنی خروج ماهانه حدود ۵٠٠٠ میلیارد تومان بنزین یارانه
ای از کشور است.
فقط برای مقایسه بد نیست بدانیم که رقم یارانه ی انرژی بر اساس محاسبات
فوق تقریباٌ برابر است با سه برابر کل بودجه ی عمومی سال ١٣٩٧ و سی برابر کل عملکرد
بودجه ی عمرانی سال ١٣٩۶ کشور. همچنین حدود
۴۵٠ هزار میلیارد تومان طرحهای ملی و استانی نیمه تمام در کشور وجود دارد که با این
حساب، یارانه ی انرژی سه برابر بودجه ی مورد نیاز برای اتمام کلیه ی این طرحها است.
این محاسبات و مقایسات به ما در شناختن اندازه ی موضوع و اولویت آن در
میان مسائل اقتصادی کمک می کند. به باور من نه می توان از این موضوع به سادگی گذشت
و نه می توان آن را به یکباره حل کرد. واقعیت این است که در شرایط بغرنج کنونی اقتصاد
کشور، هیچ تصمیم بزرگی را به راحتی نمی توان گرفت، اما از بی تصمیمی هم نه تنها چیزی
حاصل نمی شود بلکه شرایط روز به روز بدتر و مدیریت آن مشکل تر می شود. خطاهایی که در
تمام این سالها در مدیریت یارانه های انرژی و پرداخت یارانه ی نقدی انجام شده است،
جامعه ی ایرانی را به مارگزیده ی یارانه ها تبدیل کرده است که از هر تغییری ناخشنود
و نگران خواهد بود. حل درست مسئله یارانه های کلان انرژی در شرایط کنونی امر بسیار
مهمی است. یک اشتباه دیگر در این خصوص می تواند آخرین اشتباه باشد. امیدوارم هراس از
اشتباه ما را از تدبیر و اقدام بازندارد…
