یادداشت

به مناسبت روز خبرنگار؛

فرهنگ عمومی و آستانه تحمل جامعه ایرانی

آستانه پایین تحمل در بسیاری از جوامع سبب شده تا اصحاب رسانه مورد هجمه های مختلف قرار گیرند.

در تعریف فرهنگ عمومی آمده است: “فرهنگ
عمومی شبکه بهم تنیده، قدرتمند و مؤثر از دانش ها، گرایش ها و منش های عمومی جامعه
است که در عین ابهام و نامرئی بودن، وجود و حضورش در جامعه احساس می شود و با قدرت
خویش در سرتاسر زندگی، ما را تابع خود می سازد.”

آستانه تحمل جوامع، در شنیدن صداهای متفاوت
و شاید مخالف همواره می تواند یکی از شاخص های سنجش فرهنگ قرار گیرد. خوشبختانه اکنون
در جامعه ایرانی شاهد افزایش آستانه تحمل در سطوح مختلفی چون محیط خانواده، دانشگاه
و اجتماع هستیم و به طور قطع باید گفت که خانواده مردسالار گذشته ایرانی به خوبی در
حال مشق دموکراسی است و نقش و جایگاه زنان در خانواده در حال دگرگونی است. حتی فضای
حاکم بر دانشگاه، کلاس و رابطه اقتدارگرایانه استاد در نظام آموزشی تغییر کرده و در
حال گذار از دوران یک طرفه گذشته و رسیدن به فضای آموزشی مشارکتی هستیم.

شاید مخاطب کمال گرا و ظریف بین یادداشت
پیشرو از میزان روایی در گفتار و نوشتار خشنود نباشد و کمال مطلوبتری را طلب نماید؛
اما با مروری به گذشته و یادآوری واقعیت های تاریخی، منطقه ای و شرایط حاکم استراتژیک
کنونی کشور گویای رشد جامعه ایرانی و افزایش آستانه تحمل در محیط پیرامونی خویش است.

تنها کافی است به یاد بیاوریم هزاران سال
حکومت های دیکتاتوری حاکم بر کشور را، به یاد بیاوریم شرایط حاکم بر کشورهای همسایه
را و در یاد داشته باشیم جنگ اقتصادی امریکا علیه ما ایرانیان را.

در این بین نباید از مشکلاتی که اصحاب رسانه
در سراسر جهان با آن دست به گریبان هستند نیز غافل بود. آستانه پایین تحمل در بسیاری
از جوامع سبب شده تا اصحاب رسانه مورد هجمه
های مختلف قرار گیرند. آمار و ارقام سازمان ملل متحد گویای آن است که در ده سال گذشته
حدود ۹۳۰ روزنامه نگار به علت کارشان، در سطح جهان کشته شده اند.

نیمی از موارد قتل خبرنگاران در سال های
گذشته در کشورهایی رو داده است که در آنها هیچ جنگی وجود نداشته است. از سال۲۰۰۶ به
این سو شمار خبرنگاران زن کشته شده به دو برابر افزایش یافته است. در۲۰۱۶ شمار خبرنگاران
زن کشته شده ۱۰ درصد مجموع آمار قتل خبرنگاران را تشکیل می داد، در حالی که این رقم
در سال ۲۰۰۶ پنج درصد بود.

همچنین در کنار این خشونت های عریان خشونتی
پنهان نیز حقوق حرفه ای روزنامه نگاران را مورد تهدید قرار می دهد. در واقع صاحبان
قدرت که بشکل روز افزونی به نقش واهمیت رسانه پی برده و آن را درک کرده اند، تلاش های
مضاعفی برای در اختیار گرفتن و کنترل قلم اصحاب رسانه به عمل می آورند و در این میان
آنچه که قربانی می گردد حقوق و حریم حرفه ای روزنامه نگاران است. اگر کشتار اصحاب رسانه
را خشونتی عریان بنامیم، باید این را نیز خشونت پنهان نامید.

به عنوان معاون شهردار تهران، روز خبرنگار
را به تمام راویان صدیقی که قلم و آبرویشان را در گرو روایت صادقانه قرار داده اند،
تبریک می گویم. روزتان مبارک

حامد مظاهریان – ۱۷ مردادماه ۱۳۹۸

مطالب پیشنهادی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا