در حالی که وزارت راه و شهرسازی چندین بار صدور مجوز برای ساخت مسکن ۲۵ متری را تکذیب کرده، مدیرعامل اتحادیه تعاونیهای عمرانی وعده داده است که این واحدها طی ۴۸ ماه آینده تحویل داده خواهد شد.
ماجرای مسکن ۲۵ متری چیست؟
طرح ساخت مسکن ۲۵ متری با هدف تأمین مسکن ارزانقیمت برای اقشار کمدرآمد معرفی شد، اما به دلیل ناسازگاری با فرهنگ ایرانی-اسلامی و پیامدهای اجتماعی احتمالی، با انتقادات زیادی مواجه شده است. وزارت راه و شهرسازی نیز مخالفت خود را با این طرح اعلام کرده و تأکید نموده که هیچ مجوزی برای ساخت این واحدها صادر نخواهد شد.
با وجود این مخالفتها، در ۱۰ شهریور ۱۴۰۳ طی مراسمی در ماهدشت کرج کلنگ ساخت ۳۳۰۰ واحد مسکن ۲۵ متری به زمین زده شد. اما مدیرکل وقت راه و شهرسازی استان البرز به سرعت واکنش نشان داد و اعلام کرد این طرح خارج از ضوابط وزارت راه و شهرسازی است و هیچ مجوزی برای آن صادر نشده است.
واکنش وزارت راه و شهرسازی
محمدرضا صابری، مدیرکل سابق راه و شهرسازی استان البرز، تأکید کرد که وزارت راه و شهرسازی مخالف جدی این طرح است. وی افزود:
حفظ کرامت انسانی و رعایت استانداردها در ساخت مسکن، اولویت اصلی ماست و هیچگونه مجوزی برای ساخت واحدهای ۲۵ متری صادر نشده و نخواهد شد.
پیشرفت پروژه علیرغم مخالفتها
با گذشت حدود چهار ماه از این مواضع، مدیرعامل اتحادیه تعاونیهای عمرانی تهران اعلام کرد که اولین پروژه مسکن ۲۵ متری در مرحله صدور پروانه ساختمانی است. به گفته وی، مراحل خاکبرداری و تجهیز کارگاه آغاز شده و این واحدها طی ۴۸ ماه آینده تحویل داده میشوند. وی همچنین بیان کرد:
هزینه ساخت هر مترمربع واحد مسکن ۲۵ متری ابتدا ۲۰ تا ۲۲ میلیون تومان بود، اما اکنون به ۴۰ تا ۴۵ میلیون تومان رسیده است.
پرسشهای بیپاسخ رسانهها
چگونه با وجود تکذیب وزارت راه و شهرسازی، این پروژه با این وسعت پیش میرود؟ آیا این طرح میتواند راهحلی برای بحران مسکن باشد؟
گرچه هدف این طرح، تأمین مسکن ارزانقیمت برای اقشار کمدرآمد است، اما بسیاری از کارشناسان معتقدند که این طرح نه تنها بحران مسکن را حل نمیکند، بلکه ممکن است به مشکلات اجتماعی و فرهنگی جدیدی منجر شود.
وزارت راه و شهرسازی در اطلاعیهای تأکید کرده است:
هرگونه طرح خارج از ضوابط و مجوزهای این وزارتخانه مورد تأیید نیست و دولت برنامههای خود را تنها از مسیرهای رسمی و کارشناسی اعلام میکند.
این سوال باقی است که آیا چنین پروژههایی، بدون در نظر گرفتن اصول کارشناسی و فرهنگی، میتواند به بهبود وضعیت مسکن در کشور کمک کند یا به بحرانهای جدیدی دامن خواهد زد؟