استودیو صما
پرطرفدار
گفتگوی اختصاصی استودیو صما با امیر اکبرزاد رئیس هیات مدیره گروه ساختمانی تربت پاک در بیست و چهارمین نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان
صنعت ساختمان ایران روی لبه تیغ بقاست/برگهفروشی، هویت مهندسی را نابود میکند
رئیس هیات مدیره گروه ساختمانی «تربت پاک» با تجربه ساخت بیش از سههزار واحد مسکونی، هشدار میدهد که ادامه روندهای ناکارآمد و دلالی در نظام مهندسی، آینده صنعت ساختمان را به خطر انداخته است. امیر اکبرزاد میگوید: ما سازندگانی هستیم که در میدان عمل میجنگیم، نه روی کاغذ. این صنعت اگر قرار باشد با برگهفروشی و ظرفیتفروشی پیش برود، چیزی از شأن مهندسی و آینده ساختوساز باقی نمیماند. تجربه ما نشان میدهد تنها با تیمسازی حرفهای و نگاه توسعهمحور میتوان در این شرایط بحرانی دوام آورد. امیر اکبرزاد، رئیس هیات مدیره گروه ساختمانی «تربت پاک» که سابقهای طولانی در اجرای پروژههای بزرگ ساختمانی دارد و تاکنون بیش از سههزار واحد مسکونی را به سرانجام رسانده است، وضعیت صنعت ساختمان در ایران را «بحرانی» توصیف میکند. او با اشاره به اینکه بسیاری از سازندگان واقعی زیر فشارهای مالیاتی، هزینههای سربار و روندهای بروکراتیک از ادامه مسیر بازمیمانند، گفت: «امروز ساختمانسازی به معنای واقعی کلمه به میدان بقا تبدیل شده است. کسانی که فقط روی کاغذ کار میکنند، شاید بتوانند مدتی در این فضا دوام بیاورند اما سازندگان واقعی با گوشت و پوست خود این سختی را لمس میکنند.» اکبرزاد یکی از چالشهای جدی این حوزه را «برگهفروشی مهندسان» دانست و تاکید کرد: «وقتی فارغالتحصیلان ما به جای تجربهاندوزی و کار حرفهای، به فروش برگههای نظام مهندسی بسنده میکنند، نتیجهاش چیزی جز تخریب هویت مهندسی و بیاعتمادی عمومی نخواهد بود. این روند باید به شکل جدی اصلاح شود.» وی ادامه داد: «اگر امروز صنعت ساختمان را از فضای ظرفیتفروشی و دلالی خارج نکنیم و آن را به سمت خدمتفروشی و تولید ارزش واقعی نبریم، آیندهای برای این حوزه متصور نیست. تجربه ما در گروه ساختمانی تربت پاک نشان داده است که حتی در شرایط دشوار اقتصادی، با تیمسازی درست، نگاه توسعهگرایانه و برنامهریزی، میتوان پروژههای موفق اجرا کرد.» اکبرزاد در پایان خطاب به مهندسان جوان گفت: «اگر قرار است در این صنعت بمانید، باید با یادگیری واقعی، کار تیمی و نگاه به آینده، خود را آماده کنید. این صنعت قمار نیست، بلکه میدان سختی است که تنها حرفهایها میتوانند در آن ماندگار شوند.



