نقاط روشن و تاریک کارنامه مان پس از گذشت چهار دهه از انقلاب

در یادداشتی که می‌خوانید حامد مظاهریان، معاون وزیر راه و شهرسازی با نموداری به موضوع موفقیت ها و عدم موفقیت های پس از انقلاب اسلامی در زمینه شاخصه های فرهنگی پرداخته است.

این
نمودار شاید توضیحی باشد که چرا انقلاب اسلامی ۵۷ را باید بیشتر انقلابی با
شاخصه های فرهنگی دانست تا اقتصادی.

نگاه واقع بینانه به موفقیت ها و عدم موفقیت های پس از انقلاب اسلامی
میتواند راهگشای سال های پیش رو باشد و این روزها را فرصتی می دانم تا در
موضوع دستاوردها و ناکامیابی های پس از انقلاب گفتگو شود.

شاخص های طرح شده در این نمودار بدین شرح است:

1. شاخص امید به زندگی: نشان می‌دهد متوسط طول عمر در یک جامعه به
چه میزانی است یا به عبارت دیگر هر عضوی از آن جامعه چند سال می‌تواند توقع حیات
داشته باشد. هر چه شاخص‌های بهداشتی و همچنین درمانی بهبود یابد امید به زندگی
افزایش خواهد یافت و از این رو، این شاخص یکی از شاخص‌های سنجش پیشرفت و عقب
ماندگی کشورهاست.

2. شاخص باسوادی: نسبت باسوادی به عنوان يکی از شاخص های سنجش ميزان
توسعه يافتگی، از حاصل تقسيم تعداد افراد باسواد يک منطقه بر تعداد جمعيت ساکن در
آن به دست می آيد.

3. شاخص فارغ التحصیلان آموزش عالی: امروزه نیروی انسانی متخصص و ماهر
مهمترین عنصر توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشورها محسوب می شود. نقش سرمایه
انسانی یک کشور در میزان رشد و توسعه اقتصادی آن اهمیتی بیش از گذشته یافته است،
بنابراین سرمایه گذاری در آموزش عالی یکی از اساسی ترین راه ها برای دستیابی به
توسعه اقتصادی ـ اجتماعی محسوب می شود.

4. شاخص تراکم خانوار در واحد مسکونی: بعنوان یکی از مهمترین شاخص های
کمی بخش مسکن، نشان دهنده ی تعداد خانوار موجود در مقابل هر واحد مسکونی است که از
تقسیم تعداد خانوار بر تعداد واحد مسکونی کشور بدست می آید. میزان تراکم خانوار در
واحد مسکونی طی سال های ۱۳۵۵ الی ۱۳۹۵ دارای روند نزولی از ۱.۲۷ به ۱.۰۴ بوده است.
کاهش میزان این شاخص به نزدیک یک به مفهوم وجود داشتن و ساکن شدن هر خانوار در یک
واحد مسکونی است. (خانه های خالی مورد محاسبه قرار نگرفته است)

5. شاخص استحکام بنا: شاخص استحکام و دوام بنا بعنوان یکی از مهمترین
شاخص های کیفی بخش مسکن به منظور سنجش کیفیت پایداری واحد مسکونی است. این شاخص از
نسبت واحدهای مسکونی دارای اسکلت و استحکام مناسب (اسکلت فلزی و بتونی) به دیگر
واحدهای مسکونی بدست می آید که نشان دهنده نسبت ساختمان های بادوام به بی دوام است.

6. شاخص تولید ناخالص داخلی (GDP): به‌عنوان
مهم‌ترين شاخص عملكرد اقتصادي در تجزيه و تحليل‌ها در نظر گرفته می شود، زیرا
بسیاری از دیگر شاخص های کلان اقتصادی در آن مستتراند. درواقع كل ارزش ريالي
محصولات نهایی توليدشده توسط واحدهاي اقتصادي مقيم كشور در دوره زماني معين
(سالانه يا فصلي) و یا به عبارتی جمع ارزش‌هاي افزوده جديد ايجاد شده در هر مرحله
از فرایند تولید را توليد ناخالص داخلي به قیمت جاری مي‌نامند و به فرايند حذف اثر
تغييرات قيمت محصولات(تورم) از نتايج محاسبات ملي، محاسبات به قيمت‌هاي ثابت مي‌گويند
که در اینجا برای تحلیل داده ها از قیمت های ثابت بهره گرفته شده است. در پایان
سرانه تولید ناخالص داخلی در حقیقت مفهوم بسیار ساده ای است؛ یعنی سهم هر نفر از
شاخصGDP..