طرح پایدارسازی موقت سازه، برای جلوگیری از تلفات بیشتر زلزله

گروهی از محققان پژوهشگاه بین المللی مهندسی زلزله و زلزله شناسی، اتصالاتی را طراحی کردند که میتوان با استفاده از آن، سازههایی که در زمان زلزله، آسیب دیدهاند را به طور موقت پایدار کند تا در زمان مقتضی نسبت به بازسازی آن اقدام شود.
به گزارش صما و به تقل از اخبار ساختمان، دکتر فریبرز ناطقی الهی، مجری این پروژه و عضو هیات علمی پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله ضمن بیان این مطلب اظهار کرد: زمانی که زلزلهها به ویژه در شهرهای بزرگ رخ میدهند، به دلیل وجود ساختمانهای متعدد، تعداد زیادی از آنها که شرایط ناپایداری دارند، فرو میریزند. در حالی که بسیاری از این سازهها برای بازسازی باید به طور کامل تخریب شوند، در مقابل، میتوان یکسری از سازهها را با تمهیدات ساده مقاومسازی کرد.
وی ادامه داد: در این میان در مورد سلامت تعدادی از ساختمانها نیز نمیشود در کوتاه مدت تصمیمگیری کرد ولی با توجه به اینکه پس لرزههای دیگری، منجر به آسیب به این سازهها میشود، ممکن است تبدیل به یک خطر بالقوه برای مردم شود. در خصوص این سازهها به طور جدی بحث نشده است.
ناطقی الهی اظهار کرد: بر این اساس ما تحقیقاتی را در پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، با هدف مقاومسازی این سازهها در شهرهای بزرگ آغاز کردیم؛ چرا که در شهری مانند تهران در صورت رخداد زلزله بزرگ، تعداد زیادی ساختمان بر اثر زلزله خسارت میبینند ولی تخریب نمیشوند و نیاز است با استفاده از روشهای ساده و ارزان قیمت، این سازهها به پایداری حداقلی برسند تا در پس لرزههای احتمالی تخریب نشوند.
مجری طرح، به جزئیات این پروژه اشاره کرد و ادامه داد: در این طرح اتصالاتی را با بهرهگیری از فناوری میراگرها طراحی کردیم و بخشهایی از ستونی که در زلزلهای تخریب شده بود را با استفاده از این اتصالات، مقاومسازی کردیم که نتایج به دست آمده مطلوب بوده است.
ناطق الهی، خاطر نشان کرد: با استفاده از این روش میتوان در روزهای اولیه بعد از زلزله با هزینههای کمتری، سازههای آسیب دیده در زلزله را پایدار کرد تا در زمان مناسب، درباره آنها تصمیمگیری شود.
به گفته وی، با استفاده از این روش میتوان به صورت موقت عمر ساختمانهای حساس مانند بیمارستانها و مخابرات که بر اثر زلزله دچار آسیب میشوند را ارتقاء داد تا عملکرد آنها تا معرفی سازه جایگزین حفظ شود.
این عضو هیات علمی پژوهشگاه بینالمللی مهندسی زلزله و زلزلهشناسی، جنس این اتصالات طراحی شده را از فولاد ویژهای دانست و در طراحی آن از روشهای میراگر فلزی استفاده شد و از این طریق جذب انرژی بالایی در این براکتها ایجاد شده است.
وی در پایان با بیان اینکه ما در این پروژه از فلسفه میراگرها در طراحی براکتها بهره بردیم، یادآور شد: مطالعات آزمایشگاهی این طرح به پایان رسیده و دستاوردهای قابل توجهی به همراه داشته است.