متاسفانه امروزه ساختمانسازی به دست اشخاصی افتاده که تنها سرمایه دارند و هیچ تخصص و دانشی از ساختوساز ندارند، به همین دلیل هیچ اثری از طراحی معمارانِ تحصیلکرده در سطح شهر نمیبینیم.
امروزه این سرمایهداران هستند که به معماران خط میدهند و بایدها و نبایدهایی سر راه معماران میگذارند، این تعیین تکلیف سرمایهداران، موجب ناهنجاریهایی در ساختمانسازی شده است. به نظر من معماری یعنی از کمترین متریال، بهترین خروجی را بگیریم.
من اگر بخواهم ملکی خریداری کنم که با سلایق خود و خانوادهام منطبق باشد، پیدا نمیکنم، متاسفانه ساختمانها با یک الگوی اشتباه در حال ساخت هستند، به طور مثال نمای رومی به قدری در منطقه الهیه مشهد دیده میشود که به جرات میتوان گفت در خود روم دیده نمیشود.
اگر مسئولین ذیربط مجوزهای لازم برای تشکیل مجموعهای در قالب یک سندیکای ساختمانی را به ما بدهند تا افرادی که دارای صلاحیت هستند، وارد این حوزه شوند و ساختمانهایی براساس فرهنگ ملی و غنی ایرانی طراحی کنند و بسازند، آنگاه این حلقه مفقوده در ساختمانسازی که همان ورود افراد متخصص به این حوزه است، مرتفع میشود.
واحدهایی را در مشهد میبینم که یکی از اتاق خوابهای این واحد، فاقد نور و تهویه است و متاسفانه پایانکار نیز و در نهایت سند میگیرد در حالی که این ملک غیراستاندارد ساخته شده است.
