پایش مداوم، الزام قانون مالیات «خانه‌های‌خالی»  

قانون جدیدی که ۱۶ اردیبهشت ماه به تصویب نهایی شورای نگهبان رسید اخذ مالیات از خانه‌های خالی است.

براساس این قانون، وزارت راه و شهرسازی و سازمان امور مالیاتی مکلف هستند قانون دهه۹۰ در بحث «مالیات بر واحدهای مسکونی خالی از سکنه» را اجرایی کنند.

قانون مالیات بر خانه‌های خالی به نظر می‌رسد تا حرکتی برای مقابله با مشکل کمبود مسکن و افزایش قیمت مسکن در شهرها باشد. این اقدام قرار است به کاهش توانایی سرمایه‌گذاران در نگه داشتن واحدهای مسکونی بدون سکنه کمک کند و انگیزه‌ای برای اجاره دادن یا فروش این واحدها ایجاد کند.

بررسی‌ها نشان می‌دهد، مالیات بر خانه‌خالی در سال اول، رقمی نزدیک به یک ماه اجاره‌بها است و برای سال دوم، معادل ۲ ماه اجاره‌بها.

با توضیح این مبلغ بسیاری از کارشناسان اقتصادی معتقدند این موضوع دارای اثرات اجتماعی مختلفی است برخی معتقدند که این اقدام ممکن است برای افراد با درآمدهای پایین که خانه‌های خالی را به دلیل عدم توانایی در پرداخت اجاره یا خرید مسکن نگه می‌دارند، ناعادلانه باشد. برای حل این مسئله، ممکن است نیاز به ارائه طرح‌ها و برنامه‌های مسکن متناسب با نیازهای اقتصادی و اجتماعی باشد.

هرچند باید توجه داشت که این اقدام ممکن است تأثیر زیادی بر بازار مسکن داشته باشد. به طور مثال، ممکن است با افزایش تعداد واحدهای مسکونی برای اجاره یا فروش، قیمت‌ها کاهش یابد و این می‌تواند بهبودی برای بازار مسکن ایجاد کند.

با این وجود قانون بودجه سال ۱۴۰۳ کل کشور نیز روی درآمدهای مالیاتی از محل خانه‌های خالی ۱۰۰۰ میلیارد تومان حساب باز کرده است اما این قانون نیاز به پایش و ارزیابی مداوم برای اطمینان از اثربخشی دارد تا با اعمال تغییرات لازم در صورت لزوم این امر  با همکاری بین وزارت راه و شهرسازی و سازمان امور مالیاتی صورت گیرد.در کل، قانون مالیات بر خانه‌های خالی می‌تواند یک ابزار موثر برای مقابله با مشکلات مسکن در شهرها باشد، اما نیاز به ارزیابی دقیق، پایش مداوم و تنظیمات لازم دارد تا به بهترین نتیجه ممکن برسد.