وعده‌های انتخاباتی: آیا این بار هم خانه‌دار شدن یک رویاست؟
تورم مسکن: هر رئیس‌جمهور، هر وعده، یک نتیجه – دود به چشم مردم
در این روزها، اخبار رسانه‌ها به موضوعات انتخاباتی اختصاص یافته است. در این مرحله، شعارهای انتخاباتی نامزدها اهمیت بسیاری دارد. حوزه مسکن، به‌عنوان یک حوزه پیشران که سهم شش درصدی در تولید ناخالص داخلی دارد و ۱۲ درصد اشتغال مستقیم را به خود اختصاص می‌دهد، یکی از مهمترین پایه‌های اقتصادی کشور است. با نگاهی به برنامه کاندیداهای چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری که قرار است هشتم تیرماه برگزار شود، برنامه‌های آنان در بخش مسکن را بررسی می‌کنیم وسپس با نگاهی به نظرات مردم در فضای اجتماعی و کارشناسان حوزه مسکن به دنبال واقعیت از شعار تا عمل می رویم:
زاکانی بر ساخت ۳۰۰ هزار واحد مسکن حمایتی غیر از ایجاد یک میلیون مسکن تأکید کرده است. قالیباف قرار است به احتکار زمین پایان دهد و هشتگ #پایان_احتکار_زمین را برای این پست خود برگزیده است. پزشکیان به برنامه‌های مسکن دولت‌های گذشته انتقاد دارد اما می‌گوید حداقل می‌توان تلاش کرد به آن سمت حرکت کرد.
جلیلی برنامه‌هایی از جمله اعطای تسهیلات و اختصاص زمین برای توسعه ساخت‌وساز مسکن، برطرف کردن نقایص طرح مسکن مهر و اجرای آن، تهیه برنامه جامع برای تولید مسکن، خانه‌دار کردن مردم با واگذاری زمین‌های دولتی به تعاونی‌های مسکن و ساخت حداقل یک میلیون مسکن در سال را ارائه داده است. «مردم را خانه‌دار می‌کنیم» و «حداقل یک میلیون مسکن در سال می‌سازیم» از وعده‌های سال ۱۴۰۰ جلیلی محسوب می‌شود. پورمحمدی برای مردم عدالت و ثروت می‌خواهد. قاضی‌زاده نیز به برنامه‌ریزی برای تأمین ۴.۵ میلیون واحد مسکونی در کشور، تأمین مسکن سه دهک پایین جامعه، و برقراری اقساط ۳۰ ساله مسکن برای فقرا تأکید دارد.
این‌ها شعارهایی است که نامزدهای انتخابات در برنامه‌های خود گنجانده‌اند و باید به یاد داشته باشند که این وعده‌ها نباید تنها شعار باقی بمانند. بنابراین، مسیرهای رسیدن به این وعده‌ها باید تسهیل شود و شاید همین موضوع تفاوت میان حرف و عمل باشد.
این تفاوت حرف و عملی که این روزها مورد بحث مردم در شبکه‌های اجتماعی است، در ادامه با نگاهی به تحلیل دکتر شفیعی، از فعالان اینستاگرامی و مشاور مدیریت برندینگ، مشاهده می‌شود که با توجه به تورم مسکن در زمان هر رئیس‌جمهور، به نظر می‌رسد روند نرخ مسکن همچنان رو به صعود است و آخرش دودش به چشم مردم می‌رود.
دکتر شفیعی مشاور مدیریت برندینگ: تورم مسکن در زمان هر رئیس‌جمهور یکی از شاخص‌های عملکرد اوست
در نظر داشته باشید که دولت سیزدهم سه ساله به پایان رسید، در حالی که عملکرد دیگر دولت‌ها در مهار تورم مسکن در اینجا چهار ساله نمایش داده شده است. به هر صورت، بدترین عملکرد در این زمینه تا اینجا محصول دولت روحانی است، اما راستش زیاد فرقی هم نمی‌کند، محصول هر کس دیگری هم بود، او رفت و آخرش دودش به چشم من و شما رفت. این دعواهای جناحی متعلق به خود از ما بهتران است و بخش بزرگی از مردم از دوگانه اصلاح‌طلب و اصول‌گرا، و هر دوگانه دیگری، مدت‌هاست که گذشته‌اند!
ما مطمئن هستیم که رشد نرخ ارز پس از انتخابات ریاست جمهوری ادامه خواهد داشت و تورم بسیار بالا که هم‌اکنون هم جاری و ساری است؛ پس چه فرقی می‌کند کدام بیاید و کدام برود؟ و در زمان کدام دولت خانه‌دار شدن، تبدیل به یک رویای دور از دست شد؟ هر چه امروز شاهد آن هستیم محصول یک نفر و یک جریان نیست؛ این یک دو امدادی است که هر دولت تورم را به بعدی می‌سپارد و هیچکدام در این زمینه هرگز نتوانسته‌اند کابوس هزینه مسکن در سبد خانوار را حتی اندکی کاهش دهند؛ فقط وعده‌های خانه‌سازی میلیونی و خانه‌دار شدن همه و دیگر کنده‌گویی‌های پیش از انتخابات و دست آخر… دست آخر، تورم کرایه خانه امسال حدود چهل و پنج درصد نسبت به بهار سال پیش اعلام شد! راستش زیاد فرقی نمی‌کند که در این دو امدادی کی اول چوب را گرفته و کی قرار است امروز چوب را بگیرد و دور آخر را بزند؛ چون دست آخر چوبش را من و شما خواهیم خورد.
به نظر می‌رسد فاصله دید مردم در شبکه‌های اجتماعی در زمینه قیمت مسکن با وعده‌های انتخاباتی نامزدها فاصله‌ای کهکشانی باشد که البته این فاصله به دلیل سوار شدن منتخبین ریاست جمهوری‌های گذشته بعد از رای آوردن بر سفینه فراموشی بوده است که خانه‌ها را هر روز کوچک و کوچکتر دیده‌اند تا رسید به خانه‌های ۲۵ متری در هفدهمین سرزمین پهناور دنیا.
