لوله سبزی که ایرانی ها سفیدش کردند!
نگاهی به تاریخچه لوله های تک لایه در دنیا و ایران
به گزارش خانه خبر گیتی پسند، در ایران نیز اولین تولید لوله و اتصالات پلی پروپیلن در سال ۱۳۷۴ توسط شرکت آریا کاوان قشم و با نام تجاری آک تولید و عرضه گردیده است.
این محصول در ایران در ابتدا با نام لوله سبز شناخته می شد و خب این نام به دلیل رنگ سبز لوله، چندان هم بی تناسب نبود! کم کم به دلیل عدم استقبال بازار از این رنگ، لوله های تک لایه رنگ باختند و به سفیدی گرایش پیدا کردند و امروزه بیشتر تولیدکنندگان ایرانی نیز این محصول را با رنگ سفید تولید و روانه بازار می کنند.
درست برعکس کشورهای همسایه که همچنان رنگ سبز برای آنان رنگ مطلوبی برای این نوع محصول بوده است.
با ورود این محصول به بازار، کم کم تولیدکنندگان به فکر تدوین استاندارد آن نیز برآمدند، استاندارد ملی این محصول با شماره ۶۳۱۲ برای اولین بار در سال ۱۳۸۰ با استفاده از منبع استاندارد آلمانی DIN8077/78 و پیشنهاد چند تن از تولید کنندگان تهیه و به عنوان اولین استاندارد ملی لوله های پلیمری در صنعت ساختمان کشور ثبت شد که نشان از اهمیت کیفیت برای تولید کنندگان این محصول و علاقه آن ها به تولید کیفی محصولات خود است.
این استاندارد بعدا در سال ۱۳۸۶ مورد بازنگری مجدد بر اساس منبع استاندارد BS EN ISO 15874 قرار گرفت و شماره ملی آن ار ۶۳۱۲ به ۶۳۱۴ تغییر یافت.
این به روز رسانی به همین جا ختم نشد و در سال ۱۳۹۵ با توجه به پیشرفت های صورت گرفته، این استاندارد نیز مورد بازنگری مجدد قرار گرفت و بر اساس آخرین نسخه استاندارد بین المللی و مسائل بومی کشور تهیه و به روز رسانی گردیده است.
نکته قابل توجه اینکه در ابتدا مواد اولیه لوله های پلی پروپیلن در اروپا تولید می گردید و استاندارد محصولات نیز اروپایی بودند اما رفته رفته ماده اولیه این محصول در سایر کشورها و همچنین پتروشیمی های ایران نیز تولید شد.
از سال ۲۰۰۵ لوله و اتصالات پلی پروپیلنی در کدهای ساختمانی آمریکایی ، کانادایی و مقررات ساختمانی آنها نیز آمده است و قابلیت استناد به آنها وجود دارد .
در حال حاضر لوله و اتصالات پلی پروپیلن در استانداردهای آمریکای شمالی ASTM F2389:2017، استاندارد کانادا CAN CSA B137:2016 و کدهای ساختمانی ICC، UMC، ICC، PMG و IPC وجود داشته و قابلیت استناد به آن وجود دارد.
لوله و اتصالات پلی پروپیلن در حال حاضر در تمامی کشورهای همسایه ایران با وضعیت اقلیمی شبیه نظیر آذربایجان، ارمنستان و ترکیه بیشترین لوله مصرفی در صنعت ساختمان است که علت نیز کاملا مشخص است.”قیمت مناسب و نصب آسان “.
دامنه ابعادی این لوله ها از قطر خارجی ۲۰ الی ۷۵ میلی متر در دهه ۸۰ میلادی به قطر خارجی ۲۰ الی ۶۳۰ میلی متر توسعه یافته که نشان از توسعه کاربرد این نوع لوله ها در این کشورها می باشد.
شاید برخی ها عنوان کنند که عمر این نوع لوله و اتصالات در دنیا به پایان رسیده، حال آنکه در حال حاضر در دنیا نیز دارای تولید کنندگان بسیاری است که برخی از این تولیدکنندگان در صنعت لوله و اتصالات برندهای معتبری محسوب می شوند.
این جدول می تواند راهنمای بهتری از بعضی تولیدکنندگان مطرح خارجی این نوع محصول باشد:
این نوع لوله و اتصالات در کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس، عراق، افغانستان، چین، کره ، تایلند، اندونزی و کشورهای خاور دور، ۸۰ درصد کل بازار مصرف لوله و اتصالات در بخش تاسیسات ساختمان را به خود اختصاص داده است.
این لوله ها که از سال ۱۳۷۴ در ایران تولید می شوند، هم اینک توسط حدود ۲۰۰ واحد تولیدی، با اشتغالزایی هزاران نفر و سرمایه گذاری هزاران میلیارد ریال، با ظرفیت سالانه بیش از ۲۰۰ هزار تن و مطابق با استانداردهای جهانی تولید می گردند.
در میان شرکت های ایرانی تولید کننده این محصول، برندهای معتبری قرار دارند که با سرمایه گذاری قابل توجه بر روی مواد اولیه، نیروی انسانی، ماشین آلات و … در حال ارائه با کیفیت ترین محصولات به بازار تاسیسات و ساختمان کشور می باشند.
