بازیافت خرده‌های بتن با تابش مستقیم نور

تولید روزافزون مواد زائد و آلاینده‌های محیطی در کشورهای مختلف جهان به مهمترین دغدغه مسئولین محیط زیست تبدیل شده است. کارخانه‌ها و مراکز صنعتی در سراسر جهان بیشترین حجم زائدات و پسماند‌های مضر را تولید می‌کنند که بازیافت آن‌ها بهترین استراتژی برای جلوگیری از آسیب این آلاینده‌ها به محیط‌زیست خواهد بود.

;

گروه بین‌ا‌لملل- در حوزه ساختمان‌سازی نیز خراب شدن و یا نوسازی ساختمان‌های قدیمی حجم بالایی از زائدات را به وجود می‌آورد که می‌تواند آسیب غیرقابل جبرانی به بافت شهری منطقه خود وارد کند. تکه یا خرده‌های بتن پس از ویرانی یک ساختمان از جمله این زائدات هستند که طی سال‌های اخیر راه‌حل خاصی برای بازیافت آنها یافت نشده است.

بتن یکی از مصالح ساختمانی است که بازیافت آن بسیار سخت و در برخی موارد غیرممکن است. اما هم‌اکنون گروه تحقیقاتی موسسه تکنولوژی و علوم بتن در آلمان موفق به کشف استراتژی جدیدی برای بازیافت خرده‌های بتن شده است.

دکتر فرانک استین، رئیس این گروه تحقیقاتی بر این باور است که اگر تابش نور به صورت لحظه‌ای، ناگهانی و مستقیم به تکه‌های بتن زائد برخورد کند، در بافت درونی بتن تغییر ایجاد کرده و به سرعت زائدات درونی آن را از بین می‌رود. این امر سبب می‌شود تا بتن خرد شده به راحتی با ترکیبات آب مخلوط شده و ماده جامد جدیدی را برای بازیافت و نوسازی مجدد بپذیرد.

هنگام خرابی و از بین بردن یک ساختمان قدیمی، انبوهی از خرده‌های بتن به دست می‌آید که نمی‌توان مصرف بهینه‌ای از آنها داشت. البته صرف هزینه‌ برای بازیافت این خرده‌ها به هیچ‌وجه مقرون به صرفه نیست. چرا که می‌توان از این بودجه برای تولید مجدد بتن استفاده کرد. تمامی این عوامل سبب شده تا گروه تحقیقاتی موسسه تکنولوژی و علوم بتن آلمان به دنبال راه جدیدی برای بازیافت خرده‌های بتن با کم‌ترین هزینه ممکن باشند.

این گروه تحقیقاتی معتقد است که می‌توان با تقویت نور تابشی به خرده‌های بتن و ایجاد صاعقه قدرتمندی در هر یک ساعت به طور تقریبی حدود یک تن از آنها را بازیافت و بافت داخلی خرده‌ها را به منظور ایجاد قالب‌های جدید آماده کرد.

این در حالی است که تابش نور مستقیم به قالب‌های سیمانی و شنی نیز در بازیافت آنها نقش موثری را ایفا می‌کند. اما قدرت تاثیرپذیری خرده‌های بتن از آن بسیار بیشتر است. بافت داخلی بتن که از ماندگاری و استحکام آن مدت‌زمان طولانی می‌گذرد، در برابر اشعه‌های نور عکس‌العمل نشان می‌دهد و به سرعت دچار شکست داخلی می‌شود. این فرآیند قابلیت نفوذپذیری و شکل‌پذیری بتن خرد شده را افزایش داده و در نتیجه می‌توان ترکیبات جدیدی را برای نوسازی آن استفاده کرد.

جلوگیری از انتشار بی‌رویه دی‌اکسیدکربن در ساختار درونی خرده‌های بتن از دیگر مزایای تابش ناگهانی و مستقیم نور به این خرده‌ها است که در حفظ محیط‌زیست و افزایش طول‌عمر ساختمان‌ها موثر و مفید خواهد بود.