دوئل دبير و احمدينژاد
نبايد از عملكرد شهردار تهران با عناويني مانند «مديريت كيسهيي» ياد كرد، چون بيش از 50 هزار نفر در مجموعه شهرداري كار ميكنند و مديريت شهري براي انجام وظايف خود زحمات زيادي ميكشد. او دولت را مقصر اصلي افزايش هزينههاي شهرداري تهران دانست و گفت: «سهم دولت در مديريت شهري را هم مد نظر قرار دهيد.
يكي بچه شهرري است و آن ديگري اهل آرادان گرمسار. ولي وقتي پاي دعواي شهرداري تهران و دولت به ميان بيايد، نه پروين احمدينژاد از حمايت دولت كوتاه ميآيد و نه عليرضا دبير ميپذيرد كسي نگاه چپ به منافع شهرداري تهران بيندازد. اين است كه در ميانه بحث بر سر متمم بودجه شهرداري، دبير و احمدينژاد، دوباره ششلولها را به طرف هم ميگيرند و از حريف ميخواهند در گوشه رينگ، لنگ تسليم بيندازد. بگومگوي اين دو نفر، سابقهيي ديرين دارد كه در نشست ديروز شوراي شهر تهران، به نقطه عطف خود رسيد. اي بسا، با فرارسيدن انتخابات دوره چهارم شورا، باز هم اين دو نفر در كورس رقابت با يكديگر، گفتنيهاي بسياري داشته باشند كه باعث شود باز هم نامشان بر سر زبانها بيفتد. ولي آنچه ديروز در صحن علني شوراي شهر بين اين دو گذشت، نشان داد عليرضا دبير آمده تا در قامت مدافع تمام عيار اقدامات شهردار تهران ظاهر شود و پروين احمدينژاد نيز ميخواهد به هر شكل ممكن، انتقاداتي كه از عملكرد قاليباف، شهردار تهران ميشود را به ميدان رسانهها بكشاند. استدلال دبير براي پيشنهاد افزايش ناگهاني 3285 ميلياردي در بودجه شهرداري تهران، اينطور خلاصه ميشود كه: همهچيز گران شده و شهرداري مجبور است پول بيشتري بپردازد. البته او در اين بين، دولت را عامل اصلي افزايش هزينههاي شهرداري ميداند.
به گفته دبير، نبايد از عملكرد شهردار تهران با عناويني مانند «مديريت كيسهيي» ياد كرد، چون بيش از 50 هزار نفر در مجموعه شهرداري كار ميكنند و مديريت شهري براي انجام وظايف خود زحمات زيادي ميكشد. او دولت را مقصر اصلي افزايش هزينههاي شهرداري تهران دانست و گفت: «سهم دولت در مديريت شهري را هم مد نظر قرار دهيد.
به گزارش اعتماد، دولت طي هفت سال گذشته براي مديريت شهري چه كرده است؟ ظاهرا عنوان شده كه يارانه بليت امسال را هم به طور كامل نميپردازند. به هر حال وقتي دولت سهم خود را از حمل و نقل عمومي نميدهد، منابع لازم بايد از يك جا تامين شوند. وقتي نرخ دلار سه برابر ميشود، به همين نسبت مردم كشور در هر سطح و طبقهيي كه بودند، سه برابر فقيرتر شدهاند. افزايش نرخ دلار در هزينههاي پروژههاي عمراني نقش مهمي دارد. به عنوان مثال قيمت يك ديزل ژنراتور ساده به 75 ميليون تومان رسيده است.»در عوض، پروين احمدينژاد نيز با دستمايه طنز، استدلال دبير را رد كرد و گفت: «آقاي دبير مدام به صحراي كربلا ميزند. با استناد به آنچه كه ايشان درباره وضعيت اقتصادي شهرداري گفت، بايد الان شهرداري با كسري بودجه مواجه باشد نه اينكه 30 درصد افزايش درآمد براي خود پيشبيني كند!»
به گفته وي، خزانه شهرداري تهران، چند برابر درآمد شهردار لندن پر ميشود و اين درآمد، حاصل فروش تراكم است. حتي در كوچههاي كمعرض هم مجوز ساختن برج هفت طبقه ميدهند. پس چرا شرايط اقتصادي بر بودجه شهرداري اثر نگذاشته و اين افزايش درآمدها از كجا حاصل ميشود.»او خطاب به همكارش، دبير با لحن معني داري گفت: «شما كه تحريم نيستند!»
عليرضا دبير، تحريم نبود. ولي در عوض، با لحن معنيدارتري، به احمدينژاد پيام داد: «كشور و تهران را نميتوان با حرف اداره كرد، اگر دنبال اين موضوع باشيد وضعمان ميشود همين چيزي كه اكنون هست.» او از افزايش سه برابري قيمت دلار شكايت كرد كه باعث افزايش هزينههاي عمراني و جاري شهرداري شده و باز هم پاي برادر پروين احمدينژاد را به معركه كشيد: «در اين وضعيت گراني، سهم دولت از هزينههاي مديريت شهري و حمل و نقل عمومي هم پرداخت نميشود.»
اينجا بود كه پروين، كنايه به برادرش را نتوانست تاب بياورد و در جواب دبير گفت: «تحريمها براي هر كس بد شده باشد براي بعضيها ظاهرا بد نشده و شهرداري افزايش درآمد هم داشته است.»بچه شهرري هم كم نياورد: «آن افزايش درآمد را خدا داده و خدا رو شكر! هر كس نميتواند ببيند، چشمهايش را ببندد. كربلاييهاش صلوات!»صلوات كه زير طاق صحن شوراي تهران طنين انداخت، باز صحبت بودجه شد و تراكم و متمم و حكايت دوئل همچنان در يادها ماند.