در این گاه نوشته تصمیم گرفته ام که بیشتر شرح سفر به پاریس را مرقوم کنم تا همگان بدانند که وزارت راه و شهرسازی هم با ۴- (۱+۵) یعنی یکی از پنج کشور عضو دائم سازمان ملل که فرانسه باشد در حال مذاکره است.
در حال پیگیری مسکن مهر بودم که دکتر (دکتر حسن روحانی) زنگ زد و گفت: حاج عباس، ساکت را ببند و آماده رفتن باش! اصلاً وقتی این را گفت یاد این شعر سعدی افتادم که گفته :
در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن — من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می رود
گفتم: دکتر جان یعنی استیضاح قطعی شده و باید از هیئت دولت خداحافظی کنم؟ در حالی که از پشت تلفن لبخند ملیحی می زد گفت: سردار راه و ساختمان! چرا فکر بد به دلت راه می دهی! انگار بدجور این برادران مجلسی ترس به جانت انداخته اند و خائف شده ای. منظورم این است که باید ساکت را ببندی و یک سفر به فرانسه بروی و چندتا هواپیما بخری. فقط خواهشا هواپیماها در حد نو باشد و خیلی فرسوده نباشد، دور رنگ نباشد، خط و خش نداشته باشد و فنی هم سالم باشد در ضمن بیمه آن هم رو به اتمام نباشد. خیلی خوشحال شدم که بالاخره یک سفر خارجی هم به ما رسید. سریع راهی پاریس شدم واقعا که چقدر شهر مرتبی است این پاریس، شما بگو یک ساختمان بی قواره در این شهر باشد که به صورت شما سیلی بزند؟ حتی ساختمان ها شما را نوازش هم می کنند یعنی ای کاش حاج باقر(باقر قالیباف) هم می آمد و این مدیریت شهری را می دید.
در آنجا در کنفرانس آکادمی دیپلماتیک بین المللی در پاریس شرکت کردم و اظهار داشتم: هیچ استراتژی در ارتباط با سرمایه گذاری در ایران در فرانسه وجود ندارد و این مسئله باعث تاسف است و دیر یا زود موضوع فعالیت‌های هسته ای ایران حل می‌شود و فرانسه باید درباره موضع خود اکنون تصمیم بگیرد. همچنین در ادامه گفتم که ما در فکر نوسازی ناوگان هواپیمایی و ۳۰۰ تا ۴۰۰ هواپیمای بیشتر به ارزش ۲۰ میلیارد دلار هستیم. که به محض گفتن این حرف دیدم که نماینده هواپیمای بوئیگ دهانش آب افتاد و آب دهانش را قورت داد.
با چند روزنامه هم صحبت کردم و کلی قرار و مدار هم با همتایان خود گذاشتیم و چند تا هواپیمای ایرباس در لیست خرید قرار دادیم که کمتر از ۱۰ سال عمر دارند. در ضمن یک عکس کنار برج ایفل گرفتم و برای جواد (جواد ظریف) فرستادم و زیرش نوشتم من و برج ایفل همین الان یهویی. جواد (جواد ظریف) زیرش کامنت گذاشت که فتوشاپه؟ نوشتم نه بابا اصل اصله بنده الان پاریس هستم، دوباره نوشت جلسه داره شروع می شه باید گوشیم رو خاموش کنم که شنود نشه، ۲۵ ساعت دیگه که جلسه تموم شد بیا تلگرام صحبت کنیم که منظورت این است که پاریس هستی یا شهر جدید پردیس برای مسکن مهر رفته ای و گوشی اش را خاموش کرد.
خلاصه برنامه سفر آنقدر فشرده بود که فرصت نکردم برای بچه های وزارتخانه سوغاتی بخرم اما وقتی داشتم به نمایشگاه صنایع هواپیمایی می رفتم از داخل مترو چند تا ادکلن از دست فروش ها، برای معاونانم به خصوص حامد و پیروز (مظاهریان و حناچی) خریدم و یک شیشه گلاب هم برای یکی از بچه های کمیسیون عمران خریدم چون خیلی به گلاب علاقه دارد. در ضمن عکس هواپیمای ایرباس را هم برای بچه های وزارتخانه فرستادم و همه از اینکه ناوگان هوایی کشور قرار است نوسازی شود بسیار خوشحال شدند و کامنت های مثبتی گذاشتند. فقط منوچهر (منوچهر شیبانی اصل) کامنت گذاشته بود« دکتر جان چون این هویماهای ایرباس را شما خریده اید باید اسم آنها را «ایرعباس» بگذاریم» چقدر شوخ و با مزه است این منوچهر، خدا می داند من چقدر دوستش دارم. خلاصه این سفر هم به پایان رسید و با کلی دستاورد به کشور بازگشتیم.
