معاون وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در گزارشی به ابعاد مختلف حاشیه‌نشینی در ایران و جهان پرداخت و اعلام کرد: بیش از یک میلیارد نفر از مردم یعنی در حدود ۳۲ درصد جوامع شهرنشین در حاشیه شهرها زندگی می‌کنند.
علی اکبر سیاری
معاون بهداشت وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در تحقیقی به بررسی وضعیت حاشیه
نشینی در ایران و جهان پرداخته و مهمترین معضلات حاشیه‌نشینی را برشمرده است.
سیاری حاشیه‌نشینی
را پدیده‌ای معرفی می‌کند که گسترش شهرنشینی را می‌توان نقطه عزیمت آن دانست و می‌افزاید:
از سوی نهادهای بین‌المللی و دستگاه‌های ملی، به طور متفاوت اما نزدیک به هم تعریف
شده است و به عنوان یک دغدغه مشترک بشری در نقاط مختلف دنیا مورد بحث دولتمردان و
متخصصان قرار دارد.
وی
درباره مهمترین عوامل موثر در رشد شهرنشینی و مهاجرت‌پذیری شهرها می‌نویسد:عوامل
سیاسی، جنگ و ناامنی، عوامل اقتصادی؛ محیطی و اجتماعی (درآمد پایین کشاورزی، تغییر
در الگوی کشاورزی، تغییرات آب و هوایی، تغییر در محیط زیست ) و جذابیت‌های شهری
(درآمد بالا در شهر، فرصت‌های شغلی بیشتر، شبکه امن اقتصادی، سهولت دسترسی به
خدمات اجتماعی، تحصیل و بهداشت و درمان، کشش و جذابیت) مهمترین عواملی هستند که به
گسترش مهاجرت دامن زده است.
معاون وزیر بهداشت
ادامه داد: بدیهی است که این جمعیت گسترده و روبه رشد، به مسکن، شغل، خدمات شهری و
… نیاز دارندو عدم تطابق بین رشد جمعیت؛ شهرنشینی
ونیازهای رو به گسترش این جمعیت، باعث بروز مشکلات عدیده‌ای نظیر
حاشیه‌نشینی خواهد شد. بروز و گسترش حاشیه‌نشینی در شهرها، خود به تولد واژگان
جدید در ادبیات این حوزه منجر شدهاست .به طوری که برخی از نقاط حاشیه
نشین به عنوان «شهرهای پنهان» نام می برند.
به اعتقاد سیاری
باید توجه داشت که حاشیه‌نشین‌ها بی خانمان نیستند، اما خانه‌دارهای غیر رسمی و
غیر قانونی‌اند. محل سکونت آنها مجوزی از سوی دستگاه‌های اداره کننده جامعه ندارد؛
از این رو آنها کمتر از خدمات شهروندی بهره می برند و به همان نسبت هم پایبندی
آنها به مسئولیت شهروندی نیز محل چالشی جدی است.
