«مهندس پایانی» از پیشکسوتان سازمان نظام مهندسی استان قم:
«انتخابات هفتم و نبود زمینه برای ورود نخبگان و دلسوزان به نظام مهندسی»
در مقدمه باید اشاره کرد که سازمان نظام مهندسی با هدف انتظام بخشیدن به خدمات نظام مهندسی، ایجاد نظم و برقراری ساختار منظم در ساخت و سازها و در حقیقت استانداردسازی کلیه فعالیت های مربوط در بخش ساختمان سازی ایجاد شد.
آنچه در ابتدا مطرح
شد و دغدغه تشکیل این سازمان بود این بود که امر ساخت و ساز با نظم و نسق معینی
صورت گیرد و فرآیند کار به نحوی باشد که افراد دارای صلاحیتهای لازم، کار را طراحی
و کنترل کنند. این در واقع روح قانون بوده و یقینا از حقوق حاکمیت این است که مصرف
درست منابع ملی را کنترل کند، بر مصرف صحیح منابع و مصالح نظارت کند تا همه موارد
درست و بجا مصرف شوند و از هدررفت منابع جلوگیری به عمل آید که البته همه اینها در
نهایت به ارتقای سطح کیفی ساخت و سازها می انجامد.
هرچند که توسعه
کیفی در صنعت ساختمان هنوز به طور کامل حاصل نشده است، اما بالاخره هر اقدامی از
زمان شروع تا حصول نتیجه مطلوب، فرآیندی زمانبر خواهد برد و در این زمینه هم گرچه
بحثهای کمّی، رشد و توسعه چشمگیری داشته است، اما باید بپذیریم که تا حدی بحثهای
کیفی نسبت به بحثهای کمّی مغفول مانده است، ولی واقعیت و روح قانون در اساس، این
بوده که کیفیت در حوزه ساخت و ساز بالا برود. نکته مهم در اینجا بحث اقتصاد است،
فراموش نکنیم که کیفیت توام با اقتصاد هم هست و مهندسی نیز حرفهای است که یک بخش
مهم آن اقتصاد است، به این معنا که نمیشود یک کالای خیلی خیلی خوب ساخت اما با
قیمت تمام شده خیلی خیلی پایین یا خیلی بالا که افراد توان استفاده و بهرهبرداری
از آن را نداشته باشند، مولفه کیفیت و قیمت توامان هستند و این نکتهای است که نباید
فراموش کنیم اما در مجموع باید گفت که از زمان تاسیس سازمان نظام مهندسی تاکنون گرچه
به توسعه لازم نرسیدهایم و تا نقطه مطلوب هنوز فاصله است، اما موفقیتهای بسیاری
نیز حاصل شده است.
در تبین علل این
عدم دستیابی مطلوب به اهداف، عوامل و افرادی موثر بودهاند، در هر کاری هستند
کسانی که صرفا فقط منافع خودشان را در نظر میگیرند، صنفی و بخشی فکر و عمل میکنند،
این موضوع در سایر بخشها و حوزههای اقتصادی دیگر هم دیده میشود در این زمینه
عوامل زیادی موثر است. از خود مهندسین گرفته تا شهرداریها، بخشهای دولتی، ادارات
دارایی، بیمهها و…، همه یک درصدی در این ناکارآمدی سازمان نظام مهندسی موثر
هستند.
نکته دیگری که باید
در اینجا یادآوری گردد در خصوص عملکرد شورای مرکزی است. این شورا در دوره اخیر عملکرد
متوسطی داشته و خب این مسئله در بخشی از ضعف عملکردی سازمان نقش داشته است.
با توجه به اینکه
در مهرماه امسال، هفتمین دوره انتخابات نظام مهندسی در پیش است، بیشک انتخابات شاید
در حضور و ورود مهندسین نخبه به سازمان نظام مهندسی بیتاثیر نباشد ولی تاثیر
آنچنانی نخواهد داشت، زیرا به نظر، متاسفانه تعداد افرادی که وقت بگذرانند، دلسوز
باشند، صنفی فکر نکنند، فقط به فکر منافع مالی نباشند، در جامعه مهندسین کم هستند
و از طرفی زمینه برای ورود همان عده اندک هم مهیا نیست. بنابراین چشمانداز چندان
روشنی در دگرگونی و بهبود وضعیت در این دوره از انتخابات پیش رو نیست.