محسن تاج‌الدین کارشناس ارشد معماری است که همزمان با تحصیل در دانشگاه مشغول کسب تجربه در دفاتر مختلف معماری شد که از آن جمله می توان به شرکت‌های خوبی مانند مهدی فروغمند اعرابی و همکاران، اسماعیل طلایی و همکاران و … اشاره کرد. پس از اتمام تحصیل، فعالیت حرفه‌ای خود را با همکاری در شرکت حرکت سیال آغاز کرد که پروژه‌های مختلفی همچون مسجد ولیعصر، برج اداری جام، مسابقه ایزوفام، مسابقه مجتمع چند منظوره مشهد، مسابقه هتل گاندی و … از جمله تجربیات همکاری با این شرکت است. پس از آن، با بهرام شیردل پروژه‌هایی از جمله سفارت ایران در برزیل، سینما فرهنگ، مجتمع چند منظوره نسیم و ناهید مشهد، برج اداری- تجاری تبریز و … را طراحی کرد.
وی در سال 90 تصمیم به فعالیت مستقل حرفه‌ای گرفت و استودیو معماری CHALLENGE STUDIO را تاسیس نمود که حاصل آن طراحی و اجرای ساختمان‌های متعدد با کاربری‌های متنوع در سطح ایران و خارج از ایران است. وی برنده جوایز متعدد معماری است که از جمله آنها می توان به رتبه اول جایزه معماری آسیا در بخش پروژه‌های خلاقانه در سال 93، طرح منتخب جایزه معماری آسیا در سال 95، برنده جایزه جهانی آرکیتایزر در بخش مجتمع های مسکونی ساخته نشده به انتخاب داوران و مردم در سال 97، برگزیده جایزه بین‌المللی World Architecture در سال 2016 اشاره کرد.
لطفا درباره پروژه فونیکس برای مخاطبان ما توضیح دهید.
شرکت نکسا از بین 25 شرکت معماری برای طراحی یک پروژه مسکونی دعوت به عمل آورند و که دفتر ما چلنج استودیو رتبه اول را کسب کرد و برای ساخت پروژه اقدامات لازم انجام شد. طراحی آن سه سال طول کشید. تقریبا تا آخر سال 1401 در حال طراحی بودیم. در دفتر ما مسئله شهر و بهره بردار نهایی همواره مهم و مورد توجه است. این مسئله که معماری ما چه چیزی به شهر می دهد چه چیزی از آن می گیرد و بهره بردار از پروژه ما چه منافعی دریافت می کند. در پروژه فونیکس، ساختمان های کناری همه سلول های چهار طبقه روی پیلوت در منطقه ای بودند که قرار بود طراحی کنیم. بنابراین وقتی پروژه ای بلند مرتبه و ده طبقه در چنین منطقه ای قرار است ساخته شود کنتراست با محیط ایجاد می کند و باید راه حل مناسبی پیدا می کردیم تا دیالوگ مناسبی بین شهر و پروژه برقرار شود بنابراین طراحی را به دو بخش تقسیم کردیم بخش پایینی که تا ارتفاع همسایه ها بالا آمده است و دیالوگ با همسایه ها دارد. و بخش بالایی ساختمان که به نحوی دیگری جانمایی شد که خط آسمان شهر را تخریب نکند و اسمش را فونیکس گذاشتیم به معنای ققنوس و شبیه ققنوسی که از دل آتش سر بر می آورد، این ساختمان از دل شهر روییده است.
تعریف شما از معماری بومی و محلی چیست؟
از نظر من هر ساختمانی، هر کجا که می خواهد طراحی شود باید به جغرافیای انسانی و طبیعی آن منطقه توجه داشته باشد. بومی و محلی در جمله من نهفته است. جغرافیای طبیعی اقلیم و آب و هوا، همسایگی ها، دید و منظر است. جغرافیای انسانی نیز شامل پیشینه، تاریخ، فرهنگ و سنت است و اینکه طرح برای چه کسانی قرار است طراحی و اجرا شود. در هر منطقه ای باید براساس دیتاهای آن منطقه پروژه طراحی شود و این از نظر من معماری بومی است. در حال حاضر در قرن 21 هستیم و یک چهارم قرن جدید هم طی شده است در قرن 21 انسان نیازش با 400 سال پیش که اصفهان معماری خوبی داشته فرق دارد؛ اما هر کسی که معماری غنی اصفهان را می بیند نمی تواند معماری بدی داشته باشد. در اصفهان پروژه بد خیلی کم داریم در حالی که در تهران خیلی زیاد است و چشم را اذیت می کند. حتی پروژه هایی که در اصفهان توسط غیر معمارها طراحی شده، هم خوب است؛ چون چشم افراد به دیدن معماری خوب عادت کرده است. از نظر من در اصفهان معماری به روزی کار می شود در حالی که گذشته خود را نیز فراموش نکرده است.
