چه شد که ناگهان تعداد حاشیهنشینان ۷میلیون نفر بیشتر شد؟
وزیر راه و شهرسازی به تازگی علاوه بر اعلام وجود ۱۸ میلیون حاشیهنشین در کشور تعریف متفاوتی از حاشیهنشینی ارائه کرده است؛ تعریفی که باعث شده ناگهان آمار حاشیهنشینان کشور از ۱۱ میلیون نفر به ۱۸ میلیون نفر افزایش بیابد.
حال بسیاری از کارشناسان میگویند که در این مدت چه اتفاقاتی رخ داده
که ناگهان تعداد ساکنان حاشیه شهرها حدود هفت میلیون نفر افزایش یافته است و برای
برطرف کردن این مشکل باید چه راهکاری در نظر گرفت؟
در این میان عباس آخوندی از حاشیهنشینی در کشور تعریف جدیدی ارائه
کرده و گفته است که حاشیهنشینی، دوری فیزیکی از مرکز شهر نیست بلکه هر نوع دوری از
جامعه، حتی در مناطق مرکزی شهر را شامل میشود. به گفته آخوندی حدود ۱۸ میلیون نفر از ۵۵ میلیون نفر جمعیت شهری معادل یک سوم
شهروندان ایران حاشیهنشین هستند.
هفته گذشته وزیر راه و شهرسازی با اشاره به افزایش حاشیهنشینی در
شهرهای بزرگ کشور گفت که نباید شهروند ساکن مناطق حاشیهای این احساس را داشته باشد
که علاوه بر دوری از مناطق برخوردار شهر، از اجتماع هم به حاشیه رانده شده است.
اما در این زمان سکاندار مسکن کشور با اشاره به تعداد حاشیهنشینان در
کشور گفته است برخی از این شهروندان خود را شهروند درجه دوم میدانند که از سوی دیگر
شهرنشینان به حاشیه رانده شدهاند.حالا شاید ساکنان مناطق حاشیهای باشند و خواه
ساکن مناطق مرکزی شهرها که از نظر فیزیکی حاشیهنشین نیستند اما از نظر روانی
احساس حاشیهنشینان را دارند.
بر اساس آخرین آمار از تعداد حاشیهنشینان در
کشور، سعید ایزدی، معاون وزیر راه و شهرسازی در تیرماه امسال اعلام کرده بود که حاشیهنشینی
تحت تاثیر مهاجرتها به وجود آمده و این روند ادامه دارد و ضروری است تا بیشتر به
این نواحی توجه شود.
وی همچنین در اردیبهشتماه امسال اعلام کرده بود حدود ۳۵ درصد
جمعیت کشور در حاشیه شهرها سکونت دارند و تعداد حاشیهنشینان را بیش از ۱۱ میلون
نفر است.
این در حالی است که در اسفندماه گذشته رئیس انجمن مددکاران ایران و مشارکتهای
اجتماعی با اشاره به طرح جدید وزارت راه و شهرسازی برای اجرای طرحهای توانمندسازی
و بهرهمندی مردم از حداقل امکانات اعلام کرده و گفته بود: به نظر میرسد آمار
حاشیهنشینان به ۱۸ میلیون نفر نیز برسد.